zaterdag 24 november 2012

Het Zakje van Sinterklaas

Vorige week zaterdag deed Sinterklaas zijn intrede in het land en nadat hij naar alle kindjes had gezwaaid, kwam hij aan de deur van Bambiblauw kloppen. Hij vroeg of wij een oproep konden plaatsen voor alle naaiende mama's in dit land. De Piet verantwoordelijk voor de Zakken van Sinterklaas, heeft namelijk serieus geblunderd en daardoor is er een tekort aan zakken en de Pieten die verantwoordelijk zijn voor het maken van de Zakken, die hadden het te druk met het helpen van de Pieten die verantwoordelijk zijn voor de kadootjes en... Pure chaos daar bij de Sint.
Goh ja, zulke dingen gebeuren al eens en dus vroeg de Sint of alle naaiende mama's een apart zakje kunnen maken voor hun kindjes. De mama's mogen deze zak dan doorgeven aan Sinterklaas. De Sint en Pieten zullen deze dan vullen met lekkers en kadootjes en op zes december leveren ze de zak gevuld terug af. Achteraf zou zo een zak gebruikt kunnen worden als zwemzak of als schooltas of als logeertas.
We vonden dat hier geen slecht idee en wilden de Sint maar al te graag helpen. Hij bladerde geduldig door alle boeken en duidde uiteindelijk Recept 26 uit Zo Geknipt aan. "Maar zonder dat kleine ritstasje hier vooraan," zei hij, "Want soms blijft mijn baard tussen een rits zitten en dat vind ik niet zo aangenaam,". Dus werd die zwemzak gemaakt zonder ritstasje. We kozen een fleurig appeltjesstofje en effen oranje voor de buitenkant en fel geel voor de binnenkant. "Oh fijn, appeltjes van oranje," lachte de Sint toen hij het stofje zag.
Toen de tas af was en hij het resultaat zag, knikte Sinterklaas goedkeurend, maar hij bleef toch nog even bedenkend door zijn lange baard wrijven. "Kunnen we er ook de naam van het kind op naaien?" vroeg hij, "Anders weten ik en mijn pieten niet goed van welk kind die tas is en dan weten we niet welke kadootjes er in moeten komen,". We wisselden wat blikken onderling. Hij had gelijk die wijze, oude man, dat wisten we maar al te goed. Naaien zou een beetje moeilijk zijn, maar met flockfolie staat zo een naam er op in geen tijd. Dus gingen we meteen aan de slag met dit als resultaat. En omdat we zo flink waren geweest, vulde hij onze eigenste Zakje van Sinterklaas met allerlei lekkers.
Dus beste naaiende mama's, jullie weten wat jullie moeten doen. Kruip achter de machine, maak een tas en help Sinterklaas! De Sint rekent dit jaar op jullie!

donderdag 15 november 2012

In de kijker: het tasje van Inge

Al een hele tijd wordt de webshop getagd op Facebook in de foto's van Inge Snuffel. We leerden al snel dat deze dame vaak zeer creatief uit de hoek komt met de meest unieke naaisels. Ze naait uilenknuffels, haakt allerhande poppetjes en maakt tassen in alle mogelijke vormen en kleuren. Intussen heeft ze een tas ontworpen in een vrij herkenbare stijl. Als we de foto's zien verschijnen op Facebook weten we meteen dat die van haar hand zijn. Toen ze onlangs mee deed aan de Purse Week Competition kon het ook niet anders dan dat ze zou winnen met dit aparte ontwerp. En dat deed ze ook.
Om al haar bloglezers te bedanken voor de steun en de stemmen tijdens de Competition besloot ze het patroon te delen. We schoten hier zelf meteen een gat in de lucht, want dat wilde zeggen dat wij ook eindelijk zo een prachtige tas zouden kunnen maken. Meer informatie kan je in dit bericht (patroon) en dit bericht (handleiding) vinden op haar blog.

donderdag 8 november 2012

In de kijker: de garenetui van Annelies

Als je zelf aangesloten bent bij een naaiclub of je gaat al eens naaien op verplaatsing, dan ken je het gevoel wel. Je denkt dat je perfect voorbereid bent. Je hebt je patronen, je stoffen en je naaimachine ingepakt, maar op het allerlaatste moment bedacht je dat je eigenlijk ook nog garen moest meenemen. Je grijpt snel wat klosjes die in de buurt liggen, steekt ze snel bij de rest van je spullen en als je dan toekomt op je naaidate, blijkt dat je alle mogelijke kleuren van de regenboog mee hebt, behalve het kleur garen dat je eigenlijk nodig hebt. Klinkt bekend, niet?
Annelies had een tas die iedere keer meegesleurd werd naar de bijeenkomst van de naaiclub. Maar ze was dat zootje naaigaren, meer als beu. Dus besloot ze er iets op te verzinnen. Een garenetui. Haar eerste versie was al een kleine schot in de roos, maar er is altijd ruimte voor verbetering, dus maakte ze nu een garenetui waarin ze de kleur van haar garen kan zien dankzij een stukje transparaente plastiek. Voor de buitenkant koos ze voor Cars Mini Green van Echino. Een leuk hebbeding voor elke naaister die al eens op verplaatsing gaat naaien. Annelies was zo sympathiek om uit te leggen op haar blog hoe je zo'n garenetui maakt, dus neem daar zeker ook even een kijkje.